Wat is Teleurstelling?

Mannelijk zelfstandig naamwoord: Conditie van iemand die teleurgesteld is; die hun wensen en/of verwachtingen niet in vervulling hebben zien gaan; teleurstelling of desillusie. Omstandigheid of situatie die teleurstelling veroorzaakt: het resultaat van het spel was een enorme teleurstelling.

TELEURSTELLING IN DE BIJBEL

De Bijbel staat vol met verhalen over teleurstellingen tussen mensen en zelfs tussen mensen en God.

Intermenselijke teleurstellingen

Hier zijn enkele van de teleurstellingen die de levens van veel mensen hebben getekend.

1. Hagar hield van Abraham , en gaf hem zelfs een zoon. Op aandringen van Sara, zijn vrouw, scheidde hij zich echter van Hagar en zette haar het huis uit. Midden in de woestijn, waar ze met haar jongste zoon moest vluchten, huilde en bad Hagar veel. God zag haar pijn en maakte van haar een nieuwe vrouw (Genesis 21:9-21).
2. Samuël was een profeet, priester en rechter die alles voor zijn volk deed. Toch vroegen de Israëlieten hem, nadat hij zoveel diensten had bewezen, een koning voor hen te kiezen, die niet hij of zijn zonen zou zijn. Het verzoek liet hem enorm teleurgesteld achter. De woorden waarmee zij hun leiders wilden ontslaan waren pijnlijk: "Zie, gij zijt oud geworden en uw zonen wandelen niet in uw wegen; stel nu een koning over ons aan om ons te richten, als bij alle andere volken" (vs 5). God troostte hem door te zeggen dat niet hij het was die het volk verwierp, maar God zelf (1 Samuël 8:4-22).
3. Na een militaire overwinning keerde David terug naar huis om zijn vreugde te delen. De koning keerde dansend voor God en in aanwezigheid van mannen en vrouwen terug. Overmand door jaloezie berispte zijn vrouw hem publiekelijk. De teleurstelling was wederzijds; zijn vrouw Michal was teleurgesteld vanwege jaloezie; David was teleurgesteld vanwege haar gebrek aan begrip. De twee gingen uit elkaar (2 Samuël 6:14-23).
4. Aan het begin van het christendom waren Paulus en Petrus verwikkeld in een theologisch dispuut, dat eindigde met een overeenkomst, verzegeld voor vele getuigen en op schrift, die de de eenheid van de Kerk bewerkstelligde. Enige tijd later stelde de apostel Petrus echter de apostel Paulus teleur toen hij, ten overstaan ​​van zijn Joodse toehoorders, gedrag aannam dat in strijd was met wat was afgesproken, waarbij hij misschien op zoek was naar applaus van het publiek (Galaten 2:11).
5. Paulus had veel helpers. Sommigen van hen, zoals Phygelus en Hermogenes (2 Timotheüs 1.15), Demas (2 Timotheüs 4.10) en Johannes Marcus (Handelingen 15.37) lieten hem in de steek, waardoor de apostel veel lijden werd toegebracht.

Het menselijk lijden en teleurstellingen met God

De Bijbel vermeldt ook verhalen over teleurstellingen met God, die een tragische afloop hadden.

1. Kaïn aanbad God, want zijn offer zonder bleodstorting werd niet aanvaardt door God, het was een offer van menselijke handen. Daarmee was hij teleurgesteld in God. Uit jaloersheid dat het dierlijke offer van zijn broer werd aanvaardt door God, vermoordde hij zijn broer (Genesis 4.1.16).
2. Jona was teleurgesteld in God, omdat Hij hem riep om te prediken tot een volk dat hij de vijand was van Israël. Nadat hij had geprobeerd te ontsnappen, predikte hij uiteindelijk tot de mensen die, tot zijn teleurstelling, zijn boodschap aanvaardden en gered werden. Zelfs nadat hij door God was gecorrigeerd, gaf hij er de voorkeur aan om van zijn teleurstelling te genieten (Jona was buitengewoon ontevreden en werd hij boos [verontwaardigd, in een andere versie] in plaats van zijn houding te veranderen en wenste te sterven).
3. De discipel Judas wenste dat zijn Meester Jezus, de politieke Messias was evenals vele anderen dat wilden. Omdat Jezus niet aan de Messias verwachting voldeed om te verlossen van de Romeinse bezetter, verraadde hij hem door hem over te dragen aan de Joodse politieke politie voor 30 zilverstukken, genoeg geld om een ​​stuk grond te kopen voor een begraafplaats (Matteüs 27:7). Zijn openbare kus bezegelde zijn teleurstelling, die eindigde met een strop om zijn nek (Matteüs 26:47-50; 27:3-5).

De teleurstellingen van deze mannen en vrouwen helpen ons een anatomie te maken van onze eigen teleurstellingen.

WAAROM WE TELEURGESTELD ZIJN?

Alleen degenen die met mensen omgaan, kunnen teleurgesteld worden in mensen. Iedereen die niet teleurgesteld wil worden, zou geen relatie moeten hebben, maar deze hypothese is niet mogelijk. Er is geen manier om onze relaties tot nul terug te brengen.
In plaats van voor mensen weg te rennen, moeten we leren hoe we met hen om kunnen gaan en hoe wij ond gedrag kunnen beheersen. Laten we beginnen met de vraag: waarom stellen we onszelf teleur?

1. We hebben een verkeerde kijk op de menselijke natuur.
   We stellen onszelf teleur omdat we een verkeerde kijk op de menselijke natuur hebben, door te vergeten dat teleurstellend zijn eigen is aan de menselijke natuur. We moeten niet vergeten dat er niets goeds in ons schuilt.
   Het herinneren van de Bijbelse leer over zonden helpt ons een beter leven te leiden. Er is een wet (een typisch gedrag) in mij, die het volgende kenmerk voortbrengt: "als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig" (Romeinen 7:21). De reden hiervoor is dat alle [mensen] zijn afgedwaald, dat ze samen nutteloos zijn geworden; "Er is niemand, die doet wat goed is, zelfs niet één" (Romeinen 3:12). Hoe hard deze waarheid ook mag zijn, het is de waarheid!
   Om deze reden leert God ons om met mensen om te gaan, maar ze niet te vertrouwen. Jeremia's uitdaging is misschien niet politiek correct, maar is op elk ander niveau correct, aangezien hij verklaart: "Zo zegt de Here: Vervloekt is de man die op een mens vertrouwt en vlees tot zijn arm stelt, wiens hart van de Here wijkt" (Jeremia 17:5).
   Hagar was teleurgesteld in Abraham, omdat ze vergat wat Sara kon doen vanwege haar jaloezie, en wat Abraham kon doen vanwege zijn zwakheid. Zelfs degenen die over het algemeen vriendelijke mensen zijn, falen en stellen teleur, willens en wetens.
2. Wij verwachten te veel van mensen!
   Een van de gedragingen die teleurstelling veroorzaken zijn de verkeerde verwachtingen over anderen. Het is eenvoudig uit te leggen: we willen er allemaal bij horen, we willen allemaal met elkaar in verband staan. Soms willen we eigenlijk door mensen bediend of gestreeld worden. Op dit pad idealiseren we mensen, idealiseren we relaties, en uiteindelijk verwachten we te veel van mensen, verwachten we van hen wat zij niet kunnen geven. Er zijn ouders die te veel van hun kinderen verwachten. Er zijn kinderen die te veel van hun ouders verwachten. Hoge verwachtingen zijn bij de moeder, leidt tot grote frustratie.
   We kunnen niet van onze buurman (zelfs de dichtstbijzijnde) verwachten dat hij levert wat hij per definitie niet kan bieden.
   Wij kunnen niet altijd dankbaarheid verwachten. Slechts tien procent van de mensen die we helpen, helpen en liefhebben, zullen ons (terug) helpen, dankbaar zijn en van ons houden. Het gevoel van dankbaarheid is een geestelijke uitzondering, geen natuurlijk gedrag. Jezus genas tien melaatsen, echter slechts één ​​van de tien melaatsen kwam terug om te bedanken voor de genezing. Hier liet Jezus, die de menselijke ziel kende, zijn discipelen zien wat de menselijke natuur is (Lukas 17:17). Nadat hij zijn volk jarenlang had gediend, verwachtte Samuel erkenning voor zijn werk. Hij had niet verwacht dat hij als oude man zou worden afgedankt. Hij had niet verwacht dat zijn manier van regeren vervangen zou worden door een andere. Samuël vergat wat de menselijke natuur is. Bijbelse wijsheid vraagt ​​ons daarom om goed te doen zonder te kijken naar wie, alsof we goed hebben gedaan met onze ogen dicht, zonder te zien wie we dienen, wat de enige manier is om nooit teleurgesteld te worden.
   Maar laten wij niet verwachten dat degenen die ons iets heeft aangedaan, met ons komen praten, en vrede of excuus aanbiedt. Het kan gebeuren, maar het menselijke patroon is ons te veroordelen zonder ons de kans te geven onszelf te verdedigen.
   Laten we vertellen, maar laten we niet verwachten dat degenen die ons hebben beledigd, ons om oprechte vergeving komen vragen. Dit kan gebeuren, maar de menselijke standaard is op zijn best een verontschuldiging, zoals: "Oh, het was niet mijn bedoeling je te beledigen, maar als ik dat wel deed, bied ik mijn excuses aan." Of we beledigen of we beledigen niet, het maakt niet uit of we schuldig zijn, opzettelijk of niet. Er is geen middenweg.
   Als teleurstelling een waarheid is, is het ook een waarheid waarmee we ons, desondanks, moeten identificeren. Weigeren naar de ander is geen geldige optie.
3. We vergeten dat we in staat zijn om de fouten te maken die anderen bij ons maken.
   Er is iets in ons dat zorg nodig heeft. Een deel van onze relationele frustraties komt voort uit fouten die we maken, en niet uit het falen van anderen tegenover ons. Vaak merken we dat we niet in staat zijn de fout te maken die iemand anders bij ons heeft gemaakt. Wij zijn altijd beleefd. Wij zijn altijd dankbaar. Wij proberen de feiten te verduidelijken voordat we anderen beoordelen. Dit is wat we van onszelf denken, ook al denken anderen niet hetzelfde.
   We moeten onthouden dat er een Peter in ons zit. Hoewel hij gewaarschuwd was dat hij het zou doen, verloochende de toekomstige leider van de kerk van Christus, Jezus driemaal in korte tijd. Hij was zo teleurgesteld in zichzelf dat hij bitter huilde (Lukas 26:75). Er zat veel deugd in deze kreet, die gesublimeerd had kunnen worden door een verontschuldiging. "De druk was te groot en ik kon er niet tegen. Ik ontkende het niet; ik werd gewoon verkeerd geïnterpreteerd. Het maakte ook geen enkel verschil wat ik zei."
   We moeten de juiste kijk op de menselijke natuur hebben, inclusief het vermijden van zelfbedrog. Hagar, toen ze zwanger werd, verheugde zich over Sara, die onvruchtbaar was (Genesis 16.4). Sara kon zich dat gedrag van haar dienstmaagd niet voorstellen, en dat stelde haar teleur. Toen Hagar teleurgesteld was in Abraham en Sara, vergat ze daarom wat zij zelf had gedaan.
   We zijn niet perfect. Wij zijn Petrus. Wij zijn Sara. Wij zijn Abraham. Wij zijn Hagar. Laten we niet vergeten dat wij soms zlef de oorzaak zijn van teleurstelling. Laten we tot God bidden om ons onderscheidingsvermogen zodat we onze eigen fouten kunnen zien. De grootste fout is zelfbedrog.
4. Laten we niet vergeten dat we niet altijd echt teleurgesteld zijn.
   We maken fouten in onze beoordelingen. Onze teleurstelling is niet altijd gebaseerd op de werkelijkheid. De apostel Paulus klaagt meerdere keren in zijn brieven dat sommigen hem veroordeelden vanwege daden die hij niet had ondernomen. Geconfronteerd met het wantrouwen van sommige Korintiërs schreef hij bijvoorbeeld: "Want wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus als Here, en onszelf als uw dienaren om Jezus’ wil" (2 Korintiërs 4:5). Enkel omdat hij met gezag predikte en de zonde heftig veroordeelde, vonden sommigen dat Paulus te ver ging.
   Voorbeld: Bij één gelegenheid waren veel mensen teleurgesteld in een prdeiker. Mijn aanwezigheid werd aangekondigd op posters bij een bepaald evenement in een stad ver van Rio de Janeiro, maar de prediker was er niet bij. Het bleek dat hij nooit was uitgenodigd. Kwam daar maanden later achter. Met andere woorden: Hij had niemand teleurgesteld. Degenen die mij vonden en rapporteerden, waren verrast dat hij überhaupt niet was uitgenodigd. Tot op de dag van vandaag denken anderen dat hij onverantwoordelijk ben.
   We zijn in staat mensen te veroordelen zonder hun gedrag te controleren.
   Soms raakt iemand gekwetst door een woord tegen of over hen dat nooit is gesproken.
   We moeten aan zekerheden twijfelen.
5. We moeten teleurstelling omzetten in een pad terug naar God.
   Teleurstelling heeft een positieve kant. Dit is het moment waarop het ons helpt ons tot God te wenden als Degene die we echt kunnen vertrouwen. Het herinnert ons eraan wie een mens is; het herinnert ons eraan wie we zijn; het presenteert ons Wie God is.
   Om deze reden moeten we altijd de waarschuwing van Jeremia voor ogen hebben, die trouwens een weerklank vindt in de beschrijving van de dichter van Psalm 1: Gezegend is de man wiens vertrouwen is in de Heer, wiens vertrouwen in Hem is. Hij zal zijn als een boom die aan het water is geplant en zijn wortels aan de stroom uitbreidt. Ze zal niet bang zijn als de hitte aanbreekt, omdat haar bladeren altijd groen zijn; het zal niet bezorgd zijn in het jaar van droogte, noch zal het nalaten vrucht te dragen.

Hoe kun je troost vinden in een teleurstelling door het Woord van God?

Een teleurstelling doormaken is ongetwijfeld niet gemakkelijk.

Voor dit soort situaties volgen enkele Bijbelverzen, die je zullen helpen eventuele teleurstellingen of hartzeer in jouw leven te overwinnen. Mediteer over het Woord van God en leer hoe je met teleurstellingen kunt omgaan, zoals deze geweldige verzen van de Heer:

Psalmen 34:18

Roepen zij, dan hoort de Here, en Hij redt hen uit al hun benauwdheden.

Psalm 30:6

Want een ogenblik duurt zijn toorn, een leven lang zijn welbehagen; des avonds vernacht het geween, tegen de morgen is er gejuich.

Romeinen 8:28

Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.

1 Korintiërs 16:13

Blijft waakzaam, staat in het geloof, weest manlijk, weest sterk!

Deuteronomium 20:4

Want de Here, uw God, is het, die met u gaat om voor u te strijden tegen uw vijanden, ten einde u de overwinning te geven.

God zegene je!